Donderdag 8:30 uur. Even bijkomen met een kopje thee. Het is elke ochtend toch weer een race tegen de klok om dochterlief op tijd op school te krijgen en dan zo snel mogelijk naar mijn werk te fietsen. Toch wel fijn, zo’n kantoor om de hoek.
9.00 uur. Ik begin met het accepteren van de bankgarantieaanvragen. Een adviseur belt naar aanleiding van een mail van ons, waarin wij hem vroegen om de inkomens en de steldatum voor de bankgarantie van een van zijn klanten. De adviseur vindt het maar gek dat wij die informatie nodig hebben. “Stel nou maar gewoon die garantie, die had er namelijk al lang moeten zijn.”
Ik leg hem uit dat wij niet het hele dossier hoeven te zien, maar wel op zijn minst de gegevens nodig hebben die op de aanvraag staan. Wij beoordelen elke aanvraag namelijk nauwkeurig en schatten daarbij in hoe groot de kans is dat de klant geen hypotheek krijgt – en dus of wij de bankgarantie moeten uitbetalen. Leent de klant volgens de aanvraag bijvoorbeeld acht keer het eigen inkomen? Dan gaat er bij ons een lampje branden. Geen enkele geldverstrekker zou daar namelijk mee akkoord gaan. En had de garantie al een maand geleden gesteld moeten zijn? Dan is de kans aanwezig dat de klant in gebreke is gesteld omdat hij niet heeft voldaan aan de verplichting de bankgarantie op tijd te stellen. En zullen wij geen garantie meer verstrekken.
De adviseur begrijpt mijn uitleg en geeft het inkomen door. Ook stuurt hij mij direct na ons gesprek een mail waarin kopers en verkopers overeengekomen zijn dat de bankgarantie uiterlijk de volgende dag bij de notaris moet liggen en dat er nog geen ingebrekestelling speelt. Dat is fijn; nu kan ik de aanvraag afmaken.
16.02 uur. Kort een salesoverleg met collega’s Jan en Antoinette. We bespreken onder meer het spaarprogramma dat wij graag willen opzetten voor klanten.
16.59 uur. Een minuut voor onze telefoonlijn officieel sluit, word ik nog gebeld door een adviseur die met haar handen in het haar zit. Ze heeft een aanvraag liggen die nog vandaag gesteld moet worden. As we speak krijg ik de aanvraag van de klant binnen. Ik beoordeel hem terwijl ik nog met de adviseur aan de lijn hang. Ik geef aan de adviseur door dat de aanvraag binnen een kwartier bij de notaris ligt. “Echt waar? Wat snel!”, reageert ze. Toch mooi, dat snelle en makkelijke systeem waar Nationale Waarborg mee werkt.
8:00 uur. Het is de eerste dag van de maand en dan is het altijd druk. Het passeren van hypotheek- en overdrachtsaktes clustert veelal op de eerste en vijftiende dag. Een echte reden daarvoor is er niet; kopers en verkopers komen dit met elkaar overeen. De consequentie is dat het vandaag een beetje een lopende band is. Ik draag twaalf huizen over: zes in de ochtend, zes in de middag.
9.00: Het nieuwe jaar is net begonnen en mijn kantoor heeft net twee enorm drukke maanden achter de rug, in verband met de run op hypotheken met lage rentes. Maar als ik in mijn agenda kijk, lijkt de drukte niet op korte termijn af te nemen. In tegendeel: de komende weken zijn compleet volgekalkt met afspraken. Maar dat is alleen maar goed nieuws. Ik ben nu onderweg naar een afspraak bij een woning met bedrijfsruimte. Straks zal ik eerst een stel dat er een atelier van wil maken door het pand begeleiden. Daarna leid ik mensen rond die de ruimte willen verhuren, als belegging. Twee hele verschillende typen geïnteresseerden.
7.45 uur. Maandagochtend op de fiets vanaf IJburg naar ons kantoor in de Frans van Mierisstraat. Die 10 kilometer geven me de tijd om van het drukke weekend met gezin, hockey, voetbal en paardrijden, om te schakelen naar wat er in de komende week moet gebeuren. Nadenken over de afspraken die ik heb, wat ik deze week wil bereiken, wat ik daarvoor moet doen.
08:30 uur. Nadat ik onderweg een ontbijtje heb gehaald, start ik, vergezeld door een kop koffie en een croissantje, mijn computer op. De statistieken van gisteren zijn binnen en ik begin ze te verwerken in de dagrapportage.