Tegenwoordig zijn bankafschriften niet meer geanonimiseerd/doorgehaald. Banken en adviseurs kunnen alle transacties zien, waaronder ook betalingen die wellicht gevoelig liggen. Zoals gokgerelateerde afschrijvingen, maar bijvoorbeeld ook grote betalingen aan slijterijen. Hoe gaan adviseurs hiermee om?
Volgens een recent onderzoek van Ingage Franchise, het moederbedrijf van De Hypotheekshop, Huis & Hypotheek en Hypokeur, zijn er ‘signalen’ van adviseurs dat het gokgedrag van consumenten een factor is geworden bij het aanvragen van een hypotheek. Dit kan leiden tot een relatiebreuk (wanneer een van de partners gokt) en zelfs tot afwijzing van een hypotheekaanvraag, wanneer er twijfels ontstaan over de betaalbaarheid vanwege gokgerelateerde afschrijvingen op bankafschriften. Acceptanten zouden dus aanvragen strenger beoordelen.
Anouk Roest van zijn gelijknamige advieskantoor in Eerbeek vindt dat geldverstrekkers niet te ver moeten gaan in hun eisen aan adviseurs. “Het wordt steeds gekker. Alles wordt voorgeprogrammeerd. Iedereen heeft wel een donkere kant. Moet je dat dan allemaal uitlichten?”
Volgens Roest stuurt hij documenten altijd naar de geldverstrekker door, ook al heeft de klant bepaalde gegevens doorgestreept. “Dat moeten ze toch zelf weten? Ik heb het overigens nog niet meegemaakt dat de stukken dan terugkomen.”
Betrouwbare en overzichtelijke afschriften
Voor adviseur Marco Vonk van Kuipers & Claassen in Amsterdam is het ‘lang geleden’ dat hij een bankafschrift met doorhalingen naar een geldverstrekker heeft gestuurd. “De kans dat ik het document weer terugkrijg, is groot. Dit zorgt voor vertraging in het proces. Ik durf niet te zeggen of banken hier nu strenger op zijn. Zelf vraag ik altijd reguliere bankafschriften op, dan weet ik in ieder geval zeker dat de bank hier geen opmerkingen over kan maken. Ik word niet vrolijk van een printscreen van het saldo op iemands telefoon.”
Vonk heeft nog nooit meegemaakt dat iemand is afgewezen, vanwege overmatig gokken. “Als een klant gokverslaafd is, kan hij of zij dat alsnog buiten beeld houden. Bijvoorbeeld via het aanleveren van een bankafschrift van een andere rekening. Grote betalingen bij de slijterij zie ik wel eens voorbij komen, maar ook dan is het maar net hoe je het interpreteert. Een klant met een goed inkomen die een paar keer per jaar duizend euro uitgeeft aan wijn, hoeft geen alcoholist te zijn als het flessen van honderd euro per stuk zijn. Bij een klant die wekelijks twee treetjes Hollandia van de Aldi opdrinkt, zou je die conclusie wel kunnen trekken.”
Poortwachtersfunctie
Vonk vindt dat adviseurs al veel dingen kunnen tegenhouden. “Tijdens het gesprek met de klant heb ik het altijd over de inkomsten en de uitgaven. Als iemand de afgelopen jaren flink heeft ingeteerd op zijn vermogen en nu duizend euro meer wil gaan betalen voor een hypotheek, moet er een goede verklaring zijn wil ik überhaupt een aanvraag indienen. Als adviseur heb je een poortwachtersfunctie en kun je dingen tegenhouden.”
“Ik ben financieel adviseur, maar ik moet onderhand ook als psycholoog, controleur en belastinginspecteur optreden. Ik denk dat wij het meest moeten kunnen en het meest moeten afdichten. Het gaat steeds verder. Te ver, vind ik zelf”, aldus Roest.