Ik hoor van wat oudere collega’s nog wel eens dat het nog ouderwetser kan. “Vroeger stonden hier allemaal dossiers gestapeld. Honderden pagina’s per dossier.” De dossiers werden toen nog per post verstuurd en later gefaxt. Dat waren nog eens tijden.
Maar wie nu kijkt naar de hypotheeksector moet toch eigenlijk concluderen dat we niet heel ver zijn geëvolueerd. De stapels papier zijn vervangen door heel veel digitale stukken. Het faxen is vervangen door scannen en mailen. Je waant je eigenlijk nog steeds in het stenen tijdperk.
Er worden links en rechts pogingen gewaagd met bronontsluiting en we vragen ons dan af waarom dit toch zo weinig gebruikt wordt. Ik zie twee redenen. De eerste is dat het nog maar een klein aantal documenten vervangt. Dus je moet als adviseur nog steeds het grootste deel van het dossier in de vorm van stukken aanleveren; waarom dan een paar stukken vervangen door brondata?! De tweede reden is het vraagstuk aangaande aansprakelijkheid. Wie wordt er op aangesproken als de brondata niet blijkt te kloppen? Zo lang dat niet duidelijk is, wordt er afgewacht. We hebben natuurlijk het akkefietje gehad met de inkomensverklaring loondienst. Het toetsinkomen viel te hoog uit, waardoor consumenten te veel hadden kunnen lenen. In het ene geval ging de geldverstrekker terug naar de consument, maar in veel gevallen moest de adviseur terug naar zijn klant. Dat soort voorbeelden vergeet de mens niet snel en daardoor blijven we op de handrem voortbewegen.
In de tussentijd blijven we met stukken ‘pingpongen’ en maken we het erg moeilijk voor elkaar. In een vorige column schreef ik al over de paarse krokodillencultuur bij geldverstrekkers. Veel stukken lopen uit hun geldigheidstermijn gedurende het vaak lange hypotheekproces. De oplossing is simpel: als het stuk geldig is bij indienen, kan het niet meer verlopen.
Juist in een drukke periode hebben we het elkaar onnodig lastig gemaakt en zijn we in een vicieuze cirkel geraakt. Met meer uitval van dossiers, meer rework en meer telefoonverkeer over en weer.
Het gemiddeld aantal keer dat een adviseur een dossier moest aanleveren voordat deze werd geaccepteerd steeg vooralsnog in 2022 ten opzichte van 2021. Hetzelfde geldt voor het aantal telefoontjes tussen Flexfront en adviseurs aangaande één dossier en het gemiddeld aantal stukken dat per dossier wordt afgewezen omdat de geldigheid is verlopen.
Brondata is zeker een van de oplossingen, maar dan moet daar echt werk van gemaakt worden. Dan laten we het stenen tijdperk ook eens achter ons.
Komkommertijd bestaat niet meer. Waar vroeger in de zomer van een nieuwsloze periode werd gesproken, is de term eigenlijk al jaren niet meer van toepassing. Er gebeurt genoeg in de zomer, zo ook op de woningmarkt. Vandaar deze verzameling van interessante artikelen van de afgelopen maanden, zodat jij voorbereid de tweede helft van het jaar in gaat.
In deze rubriek reflecteren adviseurs op het advies dat ze het meest is bijgebleven, zelfs na vele honderden trajecten. Vandaag vertelt Paul van Wegen over dat ene advies…
Het hoge aantal aanvragen heeft geleid tot lange verwerkingstermijnen, wachttijden aan de telefoon, over en weer onbereikbaarheid en ga zo maar door. We hebben uit het recente verleden geleerd dat bij langere verwerkingstijden de kans toeneemt dat de geldigheid van stukken verloopt.
Elke week blikken we terug op het belangrijkste nieuws uit de hypotheeksector. Auke Pul, directeur van Baksteen & Pul in het Gelderse Epe, gaat onder meer in op het onderzoek over de kansen van modale eenverdieners op de woningmarkt. “Ik vrees dat ze geen kans meer maken. De enige optie voor hen is dat er innovatief gebouwd gaat worden.”