Hogere rente, lagere rente, overreactie?

Die vrije jongens droomden van een dalende rente, waardoor zowel aandelen als obligaties in waarde zouden stijgen. Ze schrokken eind september ruw wakker door de toon van de Centrale Banken: geen renteverlagingen, maar dreigen met renteverhogingen. 

De stemming was in oktober daardoor ook wat vlakjes. Er werden wisselvallige winstcijfers gepubliceerd waarbij zelfs de “Magnificent Seven”, de tech-goudhaantjes uit de VS zoals Google, de beloftes niet konden waarmaken. Het MKB in Europa worstelde, mede door de hoge (her)financieringskosten en lagere omzet. Kortom, niet de ingrediënten die sfeerverhogend werken.

Kapitaalmarkt

Maar dat is buiten de spelers op de kapitaalmarkt gerekend. Die zagen mogelijkheden en noemden de tegenvallende cijfers afkoelen of sensibiliseren. Minder vraag betekent optimistisch gezien minder krapte op de arbeidsmarkt en dus lagere inflatie. Lagere winst duidt op een toegenomen kans op recessie. Samen met de dalende inflatie kan dat maar één ding betekenen: er komt dus toch een renteverlaging aan. 

Helemaal los van de werkelijkheid was dat niet: de inflatie in de VS daalde van 3,7% naar 3,2%. Niet enorm, maar een hoopgevend signaal. In Europa daalde de inflatiecijfers nog forser, van 4,3% naar 2,9%. Jerome Powell, de voorzitter van de Amerikaanse Centrale Bank (de FED), merkte op dat de stijgende lange marktrente zijn werk wat overbodig maakte. Daarbij gaf hij aan dat de FED mogelijk al vanaf december de rente met minder grote stappen zal verhogen. Nog steeds verhogen dus, maar met minder grote stappen. Beleggers dromen nu van een rally die tot het einde van het jaar voortduurt. De S&P heeft het september-oktoberverlies alweer ongedaan gemaakt.