Elke week bespreken we het belangrijkste nieuws uit de hypotheeksector met een adviseur. Deze week hebben we het met Joyce Lips van Hypotheca Financieel Advies over huurwoningen die worden verkocht, doorstromers en de dereguleringsoperatie van Mona Keijzer.
“Enerzijds, als ik het als hypotheekadviseur bekijk, vind ik het een positieve trend. Meer woningen komen te koop, meer mensen kunnen daardoor kopen, en dat betekent simpelweg meer werk voor mij. Aan de andere kant is er ook een minder rooskleurige kant. Ik zie namelijk dat veel huurders hierdoor in paniek raken. Verhuurders willen vaak snel van hun woningen af, huurders moeten daardoor halsoverkop op zoek naar een nieuwe woning. Dat leidt tot grote stress, zeker omdat het vaak om betaalbare huurwoningen gaat die verdwijnen.
Een voorbeeld uit mijn praktijk is een gezin dat met hun verhuurder had afgesproken om nog minimaal een jaar te blijven. De vrouw begon een werk-leertraject in de zorg. Maar toen de verhuurder plots besloot de woning te verkopen, moesten ze ineens vertrekken. Huren was geen optie, want er is nauwelijks aanbod. En kopen was ook lastig vanwege hun inkomenssituatie. Uiteindelijk hebben ze mij in paniek gebeld, en na veel maatwerk is het gelukkig gelukt om een hypotheek rond te krijgen. Maar het laat zien hoe kwetsbaar mensen zijn als deze trend doorzet.
Ik wil benadrukken dat hypotheekadviseurs in deze tijd creatiever moeten zijn. Te snel zeggen dat iets niet kan, is een gemiste kans. In de situatie die ik eerder noemde werd dat gezin juist weggestuurd door een andere adviseur. Uitzonderingen zijn wél mogelijk, maar je moet je best doen. Geldverstrekkers denken mee in bijzondere gevallen, en met de juiste aanpak kun je echt een verschil maken. Het zou mooi zijn als meer adviseurs die uitdaging durven aan te gaan, in plaats van alleen het makkelijke werk op te pakken.”
“Nee, ik ben het daar niet mee eens. Alleen maar meer woningen bouwen lost het probleem niet op. Neem bijvoorbeeld ouderen die in grote woningen blijven wonen. Voor hen verandert bouwen niets, omdat de prijzen van nieuwbouwwoningen vaak te hoog zijn. En dit is wel de groep die de doorstroom kan bevorderen op de woningmarkt. Als je specifieke aandacht hebt voor deze groep en ervoor zorgt dat het aantrekkelijk wordt dat zij kunnen verhuizen, dan komen er ook meer woningen vrij voor gezinnen.”
“Dit vind ik een lastige vraag, want het hangt sterk af van welke eisen je gaat versoepelen. Als het gaat om vergunningen sneller goedkeuren, dan denk ik dat je daar een slag kunt maken. Maar zodra je eisen gaat verlagen op het gebied van veiligheid of milieu, dan zie ik grote risico’s.
De bouw is al een van de gevaarlijkste sectoren, met veel ongelukken. Als je daar de druk opvoert, krijg je onveilige situaties. Ook vind ik het tegenstrijdig als we duurzame woningen willen bouwen, maar bij het bouwproces concessies doen op het gebied van milieu en luchtnormen. Uiteindelijk krijg je dan een woning die wel duurzaam oogt, maar niet duurzaam is gebouwd.
Mijn advies zou zijn: focus op snellere goedkeuring van projecten en behoud hoge standaarden voor veiligheid en milieu. Zo houd je de bouwsector gezond én de bewoners tevreden.”