Toch is het kopen van een vooroorlogse woning niet alleen maar prachtig houtsnijwerk bij de trap en paneeldeuren. Het zijn ook tochtige ramen van enkel glas, gebrek aan isolatie en vaak een F of een G energielabel.
Maar waarom moet uw klant zich daar nou druk om maken als huizenbezitter, zeker als deze toch die hoge energierekening kan betalen? Er komt een tsunami van duurzaamheidswetgeving onze kant op! Daarbij begint wetgeving vaak ‘aardig’ door alleen maar te eisen dat er beter wordt gerapporteerd, maar al gauw worden maatregelen aangekondigd om daadwerkelijk duurzaamheidsdoelstellingen te realiseren. Hieraan gaat de Nederlandse woningmarkt niet ontkomen.
Neem energielabels, nu deze van kwaliteit verbeterd zijn, heeft de Europese Commissie al het plan aangekondigd om woningen met een F en G label voor 2033 te gaan verplichten om te verduurzamen tot een E label. Ook hypotheekfinanciers moeten steeds meer gaan rapporteren over de CO2-uitstoot van woningen die gefinancierd zijn. En ook hier is de verwachting dat de toezichthouder steeds meer maatregelen gaat opleggen om een reductie van de CO2 uitstoot te laten zien, zo mogelijk zelfs verbieden om woningen met de hoogste uitstoot te financieren.
Dit zou uw klant zich moeten beseffen als hij of zij woont in een F of G woning, of deze aankoopt. De verwachting is wel dat er subsidies beschikbaar komen om (een deel van) de transitie naar E labels mogelijk maken en natuurlijk kunnen energiebesparende maatregelen meegefinancierd worden met de woning. Toch heeft ook dit gevolgen waarbij nu al moet worden stilgestaan.
Adviseurs hebben een belangrijke rol om klanten te wijzen op het belang van verduurzaming van een vooroorlogse woning, zeker als er toch een verbouwing op de planning staat. Linksom of rechtsom, eigenaren van slecht geïsoleerde woningen zullen gedwongen worden maatregelen te nemen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
Evelien van Hilten is hoofd portfoliomanagement bij DMFCO, de asset manager achter MUNT Hypotheken.